18/2/2004 Sola Fide
Zajmijmy się teraz doktryną „sola fide”. Mówi ona, że człowiek jest zbawiony TYLKO przez wiarę. Inaczej mówiąc, nasze uczynki nie mają żadnego znaczenia, nie można sobie zapracować na zbawienie, jest ono darem, który otrzymują za darmo ci, którzy wierzą w Boga.
Niestety, doktryna ta, oparta na jednym w zasadzie wersecie Biblii, którego Luter do końca nie zrozumiał, jest sprzeczna z całością przesłania Biblii. Werset, o którym mówię, brzmi następująco: Rz 3:28
Sądzimy bowiem, że człowiek osiąga usprawiedliwienie przez wiarę, niezależnie od pełnienia nakazów Prawa.
Luter w swoim tłumaczeniu Biblii na niemiecki posunął się nawet do tego, że zamieścił w swym tłumaczeniu słowo „alein”, „sama” którego nie ma w greckim oryginale. Jego tłumaczenie mówiło więc, że człowiek jest zbawiony przez „samą wiarę”. Przyznał to sam, ale powiedział, że było to dopuszczalne, bo tylko pomogło zrozumieć to, co Paweł chciał powiedzieć.
Niestety, Paweł akurat nie to chciał powiedzieć. Słowa „wiara” i „sama” rzeczywiście występują w Biblii w jednym wersecie, ale obok nich występuje jeszcze jedno słowko, „nie”. Św. Jakub pisze wyraźnie, że człowiek NIE jest zbawiony przez samą tylko wiarę:
Jk 2:24
Widzicie, że człowiek dostępuje usprawiedliwienia na podstawie uczynków, a nie samej tylko wiary.
Jak więc radzą oni sobie z tym problemem? Sam Luter po prostu uznał cały list Jakuba za „garść słomy”. Współcześnie nikt już tak daleko się nie posuwa, ale często tłumaczą nasi bracia, że Jakub nie pisał o zbawieniu, ale o uświęceniu, o owocach zbawienia, które jest darmowym darem itp.
Jak widzicie sami, czasem, jak ktoś sobie coś ubzdura, a raczej jak kogoś jakiś człowiek przekona do pewnej idei, ciężko mu logicznie myśleć i nie jest w stanie zobaczyć oczywistych, wydawałoby się , prawd. Zobaczmy ten werset z Listu Jakuba w kontekście:
Jk 2:14-26
14. Jaki z tego pożytek, bracia moi, skoro ktoś będzie utrzymywał, że wierzy, a nie będzie spełniał uczynków? Czy /sama/ wiara zdoła go zbawić?
15. Jeśli na przykład brat lub siostra nie mają odzienia lub brak im codziennego chleba,
16. a ktoś z was powie im: Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i najedzcie do syta! - a nie dacie im tego, czego koniecznie potrzebują dla ciała - to na co się to przyda?
17. Tak też i wiara, jeśli nie byłaby połączona z uczynkami, martwa jest sama w sobie.
18. Ale może ktoś powiedzieć: Ty masz wiarę, a ja spełniam uczynki. Pokaż mi wiarę swoją bez uczynków, to ja ci pokażę wiarę ze swoich uczynków.
19. Wierzysz, że jest jeden Bóg? Słusznie czynisz - lecz także i złe duchy wierzą i drżą.
20. Chcesz zaś zrozumieć, nierozumny człowieku, że wiara bez uczynków jest bezowocna?
21. Czy Abraham, ojciec nasz, nie z powodu uczynków został usprawiedliwiony, kiedy złożył syna Izaaka na ołtarzu ofiarnym?
22. Widzisz, że wiara współdziała z jego uczynkami i przez uczynki stała się doskonała.
23. I tak wypełniło się Pismo, które mówi: Uwierzył przeto Abraham Bogu i poczytano mu to za sprawiedliwość, i został nazwany przyjacielem Boga.
24. Widzicie, że człowiek dostępuje usprawiedliwienia na podstawie uczynków, a nie samej tylko wiary.
25. Podobnie też nierządnica Rachab, która przyjęła wysłanników i inną drogą odprawiła ich, czy nie dostąpiła usprawiedliwienia za swoje uczynki?
26. Tak jak ciało bez ducha jest martwe, tak też jest martwa wiara bez uczynków.
Doprawdy trudno nie zrozumieć z tego tekstu, że uczynki są konieczne dla naszego zbawienia. Rzecz jasna, my, jako katolicy, także nie wierzymy, że można sobie zapracować na zbawienie. Zbawienie otrzymujemy dzięki Bożej Łasce i wiara w Boga jest konieczna dla zbawienia. Ale właśnie uczynki są dowodem na to, że otwarliśmy się na te dary, że otrzymaliśmy łaskę i że naprawdę wierzymy.
O czym więc mówi Paweł? Jego list jest do sekty „judeizerów”, Żydów, którzy zostali chrześcijanami i głosili, że chrześcijanie muszą najpierw stać się wyznawcami judaizmu, obrzezać się i przyjąć wszystkie prawa Mojżesza, zanim zostaną chrześcijanami. Dlatego to Paweł pisze o „wypełnianiu nakazów Prawa”, a nie o uczynkach miłości względem bliźnich. Wystarczy zresztą przeczytać kontekst wypowiedzi Pawła.
A co Biblia mówi w innych miejscach na temat tego, jak osiągnąć zbawienie? Co mówi na to sam nasz Zbawiciel? Zobaczmy:
Mt 7:21
Nie każdy, który Mi mówi: Panie, Panie!, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie.
Czyli nie wystarczy mówić, nie wystarczy ogłosić Jezusa Panem, trzeba coś zrobić, aby osiągnąć zbawienie.
Mt 10:22
Będziecie w nienawiści u wszystkich z powodu mego imienia. Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony.
Wytrwa w czym? W wierze? Czy w czynieniu dobra? Protestanci, za Lutrem nie uznają możliwości utraty zbawienia, wystarczy raz uwierzyć i mamy gwarancję, że osiągniemy życie wieczne. Czemu więc ten werset mówi o wytrwaniu?
Potwierdza to sam nasz zbawiciel w dalszej części Ewangelii:
Mt 24:11-13
11. Powstanie wielu fałszywych proroków i wielu w błąd wprowadzą;
12. a ponieważ wzmoże się nieprawość, oziębnie miłość wielu.
13. Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony.
Także chrzest jest konieczny do zbawienia, jeżeli mamy wierzyć Biblii, coś, co zwłaszcza fundamentaliści, „Evangelikal Christian”, baptyści odrzucają.:
Mk 16:16
Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony.
Łk 19:8-9
8. Lecz Zacheusz stanął i rzekł do Pana: Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogo w czym skrzywdziłem, zwracam poczwórnie.
9. Na to Jezus rzekł do niego: Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu, gdyż i on jest synem Abrahama.
. Zacheusz więc nie tylko uznał Jezusa za zbawiciela, ale też zaraz zaczął działać. Jego wiara na pewno nie była martwa. I otrzymał obietnicę zbawienia.
Mt 19:16-21
16. A oto podszedł do Niego pewien człowiek i zapytał: Nauczycielu, co dobrego mam czynić, aby otrzymać życie wieczne?
17. Odpowiedział mu: Dlaczego Mnie pytasz o dobro? Jeden tylko jest Dobry. A jeśli chcesz osiągnąć życie, zachowaj przykazania.
18. Zapytał Go: Które? Jezus odpowiedział: Oto te: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie,
19. czcij ojca i matkę oraz miłuj swego bliźniego, jak siebie samego!
20. Odrzekł Mu młodzieniec: Przestrzegałem tego wszystkiego, czego mi jeszcze brakuje?
21. Jezus mu odpowiedział: Jeśli chcesz być doskonały, idź, sprzedaj, co posiadasz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną!
Łk 10:25-28
25. A oto powstał jakiś uczony w Prawie i wystawiając Go na próbę, zapytał: Nauczycielu, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?
26. Jezus mu odpowiedział: Co jest napisane w Prawie? Jak czytasz?
27. On rzekł: Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całą swoją mocą i całym swoim umysłem; a swego bliźniego jak siebie samego.
28. Jezus rzekł do niego: Dobrześ odpowiedział. To czyń, a będziesz żył.
Jn 6:54
54. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
Rz 2:5-8
5. Oto przez swoją zatwardziałość i serce nieskłonne do nawrócenia skarbisz sobie gniew na dzień gniewu i objawienia się sprawiedliwego sądu Boga,
6. który odda każdemu według uczynków jego:
7. tym, którzy przez wytrwałość w dobrych uczynkach szukają chwały, czci i nieśmiertelności - życie wieczne;
8. tym zaś, którzy są przekorni, za prawdą pójść nie chcą, a oddają się nieprawości - gniew i oburzenie.
Ga 6:8-9
8. Bóg nie dozwoli z siebie szydzić. A co człowiek sieje, to i żąć będzie: kto sieje w ciele swoim, jako plon ciała zbierze zagładę; kto sieje w duchu, jako plon ducha zbierze życie wieczne.
9. W czynieniu dobrze nie ustawajmy, bo gdy pora nadejdzie, będziemy zbierać plony, o ile w pracy nie ustaniemy.
I na koniec jeszcze jeden cytat, opis sądu ostatecznego, roztoczony przed nami przez samego Jezusa:
Mt 25:31-46
31. Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały.
32. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych [ludzi] od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów.
33. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie.
34. Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata!
35. Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie;
36. byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie.
37. Wówczas zapytają sprawiedliwi: Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić?
38. Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię?
39. Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?
40. A Król im odpowie: Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili.
41. Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom!
42. Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić;
43. byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie; byłem nagi, a nie przyodzialiście mnie; byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie.
44. Wówczas zapytają i ci: Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?
45. Wtedy odpowie im: Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili.
46. I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego.
Pytam więc, gdzie tu jest „sola fide”? Gdzie w Biblii jest doktryna Lutra, że sama wiara nas zbawia, a nie uczynki? Czy może oni jakiejś innej Biblii używają? Nie wiem. Dla mnie nauka Kościoła jest spójna, logiczna i zgodna z nauką zawartą w Biblii.
Niestety, doktryna ta, oparta na jednym w zasadzie wersecie Biblii, którego Luter do końca nie zrozumiał, jest sprzeczna z całością przesłania Biblii. Werset, o którym mówię, brzmi następująco: Rz 3:28
Sądzimy bowiem, że człowiek osiąga usprawiedliwienie przez wiarę, niezależnie od pełnienia nakazów Prawa.
Luter w swoim tłumaczeniu Biblii na niemiecki posunął się nawet do tego, że zamieścił w swym tłumaczeniu słowo „alein”, „sama” którego nie ma w greckim oryginale. Jego tłumaczenie mówiło więc, że człowiek jest zbawiony przez „samą wiarę”. Przyznał to sam, ale powiedział, że było to dopuszczalne, bo tylko pomogło zrozumieć to, co Paweł chciał powiedzieć.
Niestety, Paweł akurat nie to chciał powiedzieć. Słowa „wiara” i „sama” rzeczywiście występują w Biblii w jednym wersecie, ale obok nich występuje jeszcze jedno słowko, „nie”. Św. Jakub pisze wyraźnie, że człowiek NIE jest zbawiony przez samą tylko wiarę:
Jk 2:24
Widzicie, że człowiek dostępuje usprawiedliwienia na podstawie uczynków, a nie samej tylko wiary.
Jak więc radzą oni sobie z tym problemem? Sam Luter po prostu uznał cały list Jakuba za „garść słomy”. Współcześnie nikt już tak daleko się nie posuwa, ale często tłumaczą nasi bracia, że Jakub nie pisał o zbawieniu, ale o uświęceniu, o owocach zbawienia, które jest darmowym darem itp.
Jak widzicie sami, czasem, jak ktoś sobie coś ubzdura, a raczej jak kogoś jakiś człowiek przekona do pewnej idei, ciężko mu logicznie myśleć i nie jest w stanie zobaczyć oczywistych, wydawałoby się , prawd. Zobaczmy ten werset z Listu Jakuba w kontekście:
Jk 2:14-26
14. Jaki z tego pożytek, bracia moi, skoro ktoś będzie utrzymywał, że wierzy, a nie będzie spełniał uczynków? Czy /sama/ wiara zdoła go zbawić?
15. Jeśli na przykład brat lub siostra nie mają odzienia lub brak im codziennego chleba,
16. a ktoś z was powie im: Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i najedzcie do syta! - a nie dacie im tego, czego koniecznie potrzebują dla ciała - to na co się to przyda?
17. Tak też i wiara, jeśli nie byłaby połączona z uczynkami, martwa jest sama w sobie.
18. Ale może ktoś powiedzieć: Ty masz wiarę, a ja spełniam uczynki. Pokaż mi wiarę swoją bez uczynków, to ja ci pokażę wiarę ze swoich uczynków.
19. Wierzysz, że jest jeden Bóg? Słusznie czynisz - lecz także i złe duchy wierzą i drżą.
20. Chcesz zaś zrozumieć, nierozumny człowieku, że wiara bez uczynków jest bezowocna?
21. Czy Abraham, ojciec nasz, nie z powodu uczynków został usprawiedliwiony, kiedy złożył syna Izaaka na ołtarzu ofiarnym?
22. Widzisz, że wiara współdziała z jego uczynkami i przez uczynki stała się doskonała.
23. I tak wypełniło się Pismo, które mówi: Uwierzył przeto Abraham Bogu i poczytano mu to za sprawiedliwość, i został nazwany przyjacielem Boga.
24. Widzicie, że człowiek dostępuje usprawiedliwienia na podstawie uczynków, a nie samej tylko wiary.
25. Podobnie też nierządnica Rachab, która przyjęła wysłanników i inną drogą odprawiła ich, czy nie dostąpiła usprawiedliwienia za swoje uczynki?
26. Tak jak ciało bez ducha jest martwe, tak też jest martwa wiara bez uczynków.
Doprawdy trudno nie zrozumieć z tego tekstu, że uczynki są konieczne dla naszego zbawienia. Rzecz jasna, my, jako katolicy, także nie wierzymy, że można sobie zapracować na zbawienie. Zbawienie otrzymujemy dzięki Bożej Łasce i wiara w Boga jest konieczna dla zbawienia. Ale właśnie uczynki są dowodem na to, że otwarliśmy się na te dary, że otrzymaliśmy łaskę i że naprawdę wierzymy.
O czym więc mówi Paweł? Jego list jest do sekty „judeizerów”, Żydów, którzy zostali chrześcijanami i głosili, że chrześcijanie muszą najpierw stać się wyznawcami judaizmu, obrzezać się i przyjąć wszystkie prawa Mojżesza, zanim zostaną chrześcijanami. Dlatego to Paweł pisze o „wypełnianiu nakazów Prawa”, a nie o uczynkach miłości względem bliźnich. Wystarczy zresztą przeczytać kontekst wypowiedzi Pawła.
A co Biblia mówi w innych miejscach na temat tego, jak osiągnąć zbawienie? Co mówi na to sam nasz Zbawiciel? Zobaczmy:
Mt 7:21
Nie każdy, który Mi mówi: Panie, Panie!, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie.
Czyli nie wystarczy mówić, nie wystarczy ogłosić Jezusa Panem, trzeba coś zrobić, aby osiągnąć zbawienie.
Mt 10:22
Będziecie w nienawiści u wszystkich z powodu mego imienia. Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony.
Wytrwa w czym? W wierze? Czy w czynieniu dobra? Protestanci, za Lutrem nie uznają możliwości utraty zbawienia, wystarczy raz uwierzyć i mamy gwarancję, że osiągniemy życie wieczne. Czemu więc ten werset mówi o wytrwaniu?
Potwierdza to sam nasz zbawiciel w dalszej części Ewangelii:
Mt 24:11-13
11. Powstanie wielu fałszywych proroków i wielu w błąd wprowadzą;
12. a ponieważ wzmoże się nieprawość, oziębnie miłość wielu.
13. Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony.
Także chrzest jest konieczny do zbawienia, jeżeli mamy wierzyć Biblii, coś, co zwłaszcza fundamentaliści, „Evangelikal Christian”, baptyści odrzucają.:
Mk 16:16
Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony.
Łk 19:8-9
8. Lecz Zacheusz stanął i rzekł do Pana: Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogo w czym skrzywdziłem, zwracam poczwórnie.
9. Na to Jezus rzekł do niego: Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu, gdyż i on jest synem Abrahama.
. Zacheusz więc nie tylko uznał Jezusa za zbawiciela, ale też zaraz zaczął działać. Jego wiara na pewno nie była martwa. I otrzymał obietnicę zbawienia.
Mt 19:16-21
16. A oto podszedł do Niego pewien człowiek i zapytał: Nauczycielu, co dobrego mam czynić, aby otrzymać życie wieczne?
17. Odpowiedział mu: Dlaczego Mnie pytasz o dobro? Jeden tylko jest Dobry. A jeśli chcesz osiągnąć życie, zachowaj przykazania.
18. Zapytał Go: Które? Jezus odpowiedział: Oto te: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie,
19. czcij ojca i matkę oraz miłuj swego bliźniego, jak siebie samego!
20. Odrzekł Mu młodzieniec: Przestrzegałem tego wszystkiego, czego mi jeszcze brakuje?
21. Jezus mu odpowiedział: Jeśli chcesz być doskonały, idź, sprzedaj, co posiadasz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną!
Łk 10:25-28
25. A oto powstał jakiś uczony w Prawie i wystawiając Go na próbę, zapytał: Nauczycielu, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?
26. Jezus mu odpowiedział: Co jest napisane w Prawie? Jak czytasz?
27. On rzekł: Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całą swoją mocą i całym swoim umysłem; a swego bliźniego jak siebie samego.
28. Jezus rzekł do niego: Dobrześ odpowiedział. To czyń, a będziesz żył.
Jn 6:54
54. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
Rz 2:5-8
5. Oto przez swoją zatwardziałość i serce nieskłonne do nawrócenia skarbisz sobie gniew na dzień gniewu i objawienia się sprawiedliwego sądu Boga,
6. który odda każdemu według uczynków jego:
7. tym, którzy przez wytrwałość w dobrych uczynkach szukają chwały, czci i nieśmiertelności - życie wieczne;
8. tym zaś, którzy są przekorni, za prawdą pójść nie chcą, a oddają się nieprawości - gniew i oburzenie.
Ga 6:8-9
8. Bóg nie dozwoli z siebie szydzić. A co człowiek sieje, to i żąć będzie: kto sieje w ciele swoim, jako plon ciała zbierze zagładę; kto sieje w duchu, jako plon ducha zbierze życie wieczne.
9. W czynieniu dobrze nie ustawajmy, bo gdy pora nadejdzie, będziemy zbierać plony, o ile w pracy nie ustaniemy.
I na koniec jeszcze jeden cytat, opis sądu ostatecznego, roztoczony przed nami przez samego Jezusa:
Mt 25:31-46
31. Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały.
32. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych [ludzi] od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów.
33. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie.
34. Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata!
35. Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie;
36. byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie.
37. Wówczas zapytają sprawiedliwi: Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić?
38. Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię?
39. Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?
40. A Król im odpowie: Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili.
41. Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom!
42. Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić;
43. byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie; byłem nagi, a nie przyodzialiście mnie; byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie.
44. Wówczas zapytają i ci: Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?
45. Wtedy odpowie im: Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili.
46. I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego.
Pytam więc, gdzie tu jest „sola fide”? Gdzie w Biblii jest doktryna Lutra, że sama wiara nas zbawia, a nie uczynki? Czy może oni jakiejś innej Biblii używają? Nie wiem. Dla mnie nauka Kościoła jest spójna, logiczna i zgodna z nauką zawartą w Biblii.
posted by hiob | 10:08 PM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home